بیان طرح

“وقتی برای اولین بار فضای آپارتمان رو دیدیم، مهم‌ترین چیزی که به چشمان آمد ورودی آن بود. از درب ورودی تقریباً تمام واحد دیده می‌شد. تمام اجزای خانه، مثل آشپزخانه و تیوی روم در لحظهٔ ورود به چشم می‌خوردند، تراکم بالای مبلمان مورد دومی بود که مورد توجه ما قرار گرفت. تمام اجزا کنار هم قرارگرفته بودند و تفکیکی بین فضای شخصی و فضای بیرون نبود. شاید این نکته، ایده اصلی طراحی ما برای این آپارتمان بود”

ایده شماره یک

طراحی یک دیوار جلوی درب ورودی که ویژگی‌های منحصربه‌فردی داشته باشد.

ویژگی‌های این دیوار:

• حفظ محرمیت فضای ورودی
  با توجه به فرهنگ غالب در کشور ما، ترجیح این بود که محیط داخل خانه از بیرون خانه جدا باشد و یک حریم شخصی در خانه به وجود بیاید.
• یک تیوی وال خاص
  این دیوار از سمت دیگر تبدیل به تیوی وال شد که با توجه به طراحی خاص این دیوار، به یک تیوی وال منحصربه‌فرد تبدیل شد.
• کمدها
  از سمت دیگر این دیوار کمدهایی تعبیه شد که در عین زیبایی کاربردی بودن خودشان را نیز حفظ کرده بودند.
• ترکیب آشپزخانه و ناهارخوری
  این دیوار باعث شد که فضای پذیرایی بزرگ‌تری در اختیار داشته باشیم و با توجه به این مورد ما توانستیم آشپزخانه را با ناهارخوری یکی کرده و به نظم بیشتری در طراحی این خانه برسیم.

نتیجه: ما با یک دیوار توانستیم به چهار هدف مهم در طراحی این خانه دست پیدا کنیم.

ایده شماره دو

پس از جانمایی کل فضا، برای یکپارچه‌تر دیده شدن فضا، ما به دنبال یک الگو مشترک بودیم. الگویی که نهایی شد، پیکسل‌های مربعی شکل بود که در فرم سازی کابینت‌ها و کاور کردن دیوارها با آینه و بتن از آن استفاده کردیم.

نتیجه: یکپارچه دیده شدن آپارتمان

هر پروژه به یک قالب کلی نیاز دارد که بشود با آن فضا را تعریف کرد. ما در طول مسیر هر پروژه با توجه به پتانسیل‌ها و عوامل دیگری که بر روی پروژه تأثیرگذارند، سعی می‌کنیم بهینه‌ترین الگو را پیداکرده و به نحو احسنت در اجرا از آن استفاده کنیم.

کارفرما: خانواده داوودی
پروژه: بازسازی
موقعیت : زعفرانیه
طراح : ایمان نریمان
متراژ : ۱۷۰
سال : ۹۶
عکاس و فیلم بردار : علی بزازان – فاطمه بزازان
تهیه کلیپ : استودیو پیکادر